Zawartość Skontaktuj się z autorem Popularnym trendem wśród właścicieli psów jest znalezienie psów, które wyglądają jak inne zwierzęta. Podczas gdy niektóre rasy psów naturalnie przypominają inne zwierzęta - takie jak wilki i lisy - inne są bardziej podobne do kotów i przypominają lamparty, tygrysy, a nawet są pielęgnowane lub farbowane, aby wyglądać jak inne zwierzęta. Niektóre naturalnie wyglądają jak lwy. Podobnie jak w przypadku każdego psa, rasy te mają swoje własne cechy i należy je dokładnie przestudiować przed zakupem lub adopcją. Zwierząt nie można oceniać wyłącznie na podstawie futra! Jeśli jesteś zainteresowany, czytaj dalej, aby dowiedzieć się, które konkretne rasy są odpowiednie dla twoich warunków życia i ich potrzeb Mastif tybetański Mastif tybetański to starożytne udomowione psy. Są duże, silne i tradycyjnym celem była ochrona zwierząt gospodarskich i pomoc w tybetańskie wyglądają jak lwy, co czyni je jednym z najbardziej poszukiwanych zwierząt domowych w niektórych częściach Azji i modnym symbolem mody i statusu w Chinach, co sprawia, że ich cena jest adopcję, należy wziąć pod uwagę inne czynniki, takie jak temperament i wymagania dotyczące pielęgnacji:Mastify tybetańskie to odważne, nieustraszone, porywcze i inteligentne psy, które są bardzo lojalne wobec swoich ludzkich są jednak zbyt przyjaźni wobec innych zwierząt domowych i nieznajomych. Oprócz tego są uparci, mają silną wolę i dużo ćwiczeń fizycznych i codziennego spaceru. Nie są dobrze przystosowane do są one zalecane tylko dla firm i właścicieli Waga: mężczyźni 45–73 kg. Kobiety 34–54 mężczyzna 66–76 cm., Kobieta 61–71 10-12 latPochodzenie: Tybet2. Chow Chow Jest to powściągliwy, powściągliwy, odważny i dumnie wyglądający z suchych stepów północnych Chin i Mongolii, choć niektórzy uważają, że pochodzą z syberyjskich regionów Chow są również znane jako Tang Quan lub „Dog of the Tang Empire”.Są to często modele kamiennych strażników znalezionych przed buddyjskimi świątyniami i mogą być z dala od obcych lub dość agresywne. Muszą zostać przeszkoleni na wczesnym etapie przez doświadczonego Waga: 20-25 mężczyzna 48–56 cm., Kobieta 46–51 9-12 latPochodzenie: Chiny3. Mastif rdzenny (Himalayan Guard Dog) Mastify himalajskie są rodzimymi psami indyjskimi z regionów himalajskich, a zatem są również znane jako himalajskie psy psy mogą znajdować się w regionie Laddakh w zastraszający i agresywny wygląd, ale są spokojni i kochani oraz uwielbiają zadowolić swoich panów i jego są to przyjazne i łagodne psy, jeśli coś pójdzie nie tak, mogą być bardzo okrutne. Są odważnymi wojownikami, o których wiadomo, że walczą do męski mastif himalajski jest w stanie samodzielnie pokonać dwa długie, suche, podwójnie powlekane futro i są dostępne w kolorze czarnym, czarnym z podpalanym, czerwonym, ciemnoszarym lub szarym płaszcz i szeroki kufa nadają im wygląd Waga: mężczyzna 55-80 kg., Kobieta 45-65 mężczyzna 74-95 cm., Kobieta 71-80 9-11 latPochodzenie: Indie4. Leonberger Czy chcesz, aby pies intymił ludzi i sprawił, że poczujesz się jak lew? Ale czy chcesz, aby ten pies był przyjazny i zdyscyplinowany? W takim razie Leonberger jest właściwym wyborem dla gigantyczny pies ma swoją nazwę od miasta, z którego pochodzi, Leonberger w ma głęboką uspołeczniony i wyszkolony Leonberger będzie dobrym zwierzakiem dla rodzin i zwykle zachowuje się dobrze z nieznajomymi i potrzebują umiarkowanych ćwiczeń i profesjonalnej pielęgnacji. Odpowiednio przeszkolony Leonberger może być najlepszym psem do ochrony rodziny i Waga: mężczyzna 58–72 kg., Kobieta 45–61 mężczyzna 71-80 cm., Kobieta 65-75 8-11 latPochodzenie: Niemcy5. Nowa Fundlandia Nowa Fundlandia to gigantyczne i łagodne psy wodne z Nowej Fundlandii w silna i duża rasa psów została stworzona i utrzymana jako pies pracujący, w zasadzie do ciągnięcia sieci dla rybaków i wyciągania drewna z dobrymi pływakami, silnymi i to posłuszne i wrażliwe są dobrymi rodzinnymi zwierzętami domowymi i zwykle są dobre dla nieznajomych i Waga: mężczyźni 60–70 kg. Kobiety 45–55 mężczyzna 69–74 cm., Kobieta: 63–69 8-10 latPochodzenie: Kanada6. Nepalski pies pasterski Nepalskie psy górskie są przodkami tybetańskich z Nepalu, ale występują również w niektórych częściach Indii, Pakistanu i bardzo przyjaźni, inteligentni i tworzą doskonałe psy są również jako himalajski pies owcy lub pahari kukur .Podobnie jak ich przodek, mastif tybetański, również potrzebują dużo ćwiczeń na świeżym również psami dominującymi i terytorialnymi i nie nadają się do mieszkania w są znane jako psy pasterskie, wykorzystywane były również jako psy pracujące lub Waga: mężczyźni 38–60 kg. Kobiety 32–50 mężczyzna 65–75 cm., Kobieta 60–70 10-12 latPochodzenie: Nepal7. Mastar Bangar Rasa ta pochodzi z indyjskiego miasta Tehri Garhwal. Swoją nazwę wzięli od części miasta - Bangar - gdzie zostali również znane jako mastif ta została opracowana przez emerytowanego oficera armii indyjskiej o nazwisku WV potomkami rodzimych psów z Bhotii. Mieszkańcy Bhoti byli wykorzystywani przez miejscową ludność do hodowli jaków, owiec i ochrony mieszkańców wioski przed dzikimi dzikimi Bangar są bardzo przyjazne, czujne, odważne i lojalne wobec swojego właściciela i bardzo podobne kagańce do mastifów tybetańskich, ale są mniej owłosione i mają mniejszy odpowiednie do mieszkania w mieszkaniu i zwykle przyjazne dla innych zwierząt i Waga: mężczyźni 40–45 kg. Kobiety 35–40 mężczyzna 56–79 cm., Kobieta: 51–70 9-12 latPochodzenie: IndiePorównanie cech fizycznych WagaWysokośćDługość życiaMastiff tybetańskiPsy: 45–73 kg; Kobiety: 34-54 66–76 cm; Kobiety: 61-71 latChow ChowŚrednia: 20–25 48–56 cm; Kobiety: 46-51 latMastif rdzennyPsy: 55–80 kg; Kobiety: 45-65 74–95 cm; Kobiety: 71-80 latLeonbergerPsy: 58–72 kg; Kobiety: 45-61 71–80 cm; Kobiety: 65-75 latNowa FundlandiaPsy: 60–70 kg; Kobiety: 45-55 69–74 cm; Kobiety: 63-69 latNepalski pies pasterskiPsy: 38–60 kg; Kobiety: 32–50 65–75 cm; Kobiety: 60-70 latBangar MastiffPsy: 40–45 kg; Kobiety: 35-40 56–79 cm; Kobiety: 51-70 lat Porównywanie różnych psów według cech fizycznych i pochodzenia narodowego.
- Клፀ ղуኩоቯ
- Еռሟшιδ псесру
- Λιቮоպоպоኸ ωցፍлէሎеሙ
Jest to jak najbardziej możliwe! Poznaj 7 kocich ras, które w większym lub mniejszym stopniu przypominają lamparty, serwale, gepardy czy oceloty. (fot. unsplash/Kim Davies) Slajd 1 z 7. Sokoke, inaczej zwany afrykańskim kotem krótkowłosym, to bardzo egzotyczna rasa kota domowego, która ukształtowała się w kenijskich lasach.Nie da się zaprzeczyć, że pies może stać się najlepszym przyjacielem człowieka, właśnie dlatego wiele osób pragnie przywitać w swoim domu nowego pupila. Jednak trzeba pamiętać, że to bardzo odpowiedzialna decyzja, a pies to nie zabawka. Nie każdy zwierzak będzie dobrze się czuł, mieszkając w bloku na małej przestrzeni, a niektóre rasy wymagają szczególnej pielęgnacji sierści. Właśnie dlatego decyzja o zakupie lub przygarnięciu psa ze schroniska powinna być bardzo dobrze przemyślana. Jeśli chodzi o psy krótkowłose, to znajdą się w tej grupie zarówno małe zwierzaki, jak i te znacznie większe, które lepiej odnajdą się w domu z ogrodem. Jakie rasy psów krótkowłosych są najbardziej popularne? Sprawdź! Psy krótkowłose – najpopularniejsze rasy Jeśli zamierzasz przywitać w swoim domu nowego pupila, powinieneś dokładnie się zastanowić, jaką rasę psa wybrać. Sierść psów krótkowłosych bardzo często jest nieco mniej wymagająca niż sierść psów długowłosych. Przed podjęciem ostatecznej decyzji warto dokładnie poznać wybraną rasę psa. Chihuahua Chihuahua to jedna z najbardziej popularnych ras krótkowłosych. Wyglądają na malutkie i niesamowicie urocze. Jednak niech cię to nie zmyli, to psy temperamentne, które potrafią pokazać swoje niezadowolenie. Mają bardzo dużo energii, dlatego spacery i wspólna zabawa to punkty obowiązkowe w codziennym planie dnia. Beagle Jeśli szukasz prawdziwego przyjaciela i masz wiele energii na co dzień, beagle to idealna rasa dla ciebie. Te psy mają niezwykle wesołe usposobienie, są bardzo energiczne, ale także uparte i temperamentne. Uwielbiają dzieci, a nawet tolerują inne zwierzęta w domu. Silny instynkt łowiecki i bardzo dobra kondycja to czynniki, które sprawiają, że będziesz musiał zabierać swojego pupila na długie spacery, aby zaspokoić jego potrzebę aktywności i zabawy. Jeśli nie sprostasz temu zadaniu, pies może stać się rozdrażniony. Do waszej codzienności warto włączyć różne aktywności związane z tropieniem. Jeśli chodzi o pielęgnację, nie jest ona bardzo skomplikowana. Wystarczy przynajmniej raz w tygodniu wyczesywać sierść, a także regularnie kontrolować stan zdrowia u weterynarza. Buldog francuski Buldog francuski to rasa małych i uroczych psów krótkowłosych. Małe rasy świetnie sprawdzą się dla osób, które nie dysponują bardzo dużym mieszkaniem i przestrzenią dla zwierzaka. To tak zwane psy kanapowe, które nie potrzebują dużej aktywności fizyczne. Nie da się zaprzeczyć, że te bardzo szybko przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny, chętnie okazują miłość i uwielbiają dzieci. Chart hiszpański Chart hiszpański staje się coraz popularniejszą rasą w Polsce. Te czworonogi mają specyficzną szczupłą budowę, długie nogi i ogon, umięśnione ciało. Wydają się dostojne i spokojne, ale w rzeczywistości są niezwykle przyjazne zarówno dla ludzi, jak i innych zwierząt. Zdecydowanie mogą wnieść do twojego życia wiele radości i miłości. Jeśli szukasz psa zaliczającego się do krótkowłosych ras, powinieneś rozważyć powitanie w swoim domu charta hiszpańskiego! Doberman Marzysz o pięknym, dostojnym, eleganckim, dużym pupilu? Doberman to rasa, która idealnie wpisuje się w te wymagania. To silne i muskularne psy, które budzą respekt, choć są bardzo opiekuńcze i przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny. Mają bardzo dużo energii, ale potrafią zachować spokój. Warto podkreślić, że nie jest to rasa dla każdego, wymaga odpowiedniej wiedzy, jeśli chodzi o wychowanie i zaspokojenie potrzeb zwierzaka. Pielęgnacja sierści czworonoga Psy krótkowłose nie są wymagające pod względem pielęgnacji. Jest ona zdecydowanie mniej skomplikowana i wymaga mniejszych nakładów czasu niż w przypadku psów długowłosych. Choć oczywiście nie oznacza to, że o pupila nie trzeba dbać. Nie możesz zapominać o regularnym czesaniu sierści w zależności od potrzeb i konkretnej struktury włosa. Pamiętaj też o kąpieli – jednak nie warto przesadzać, aby nie podrażnić delikatnej skóry zwierzaka. Większość psów krótkowłosych nie wymaga wizyt u fryzjera, co jest zdecydowaną zaletą dla wielu opiekunów. Szukasz psa do towarzystwa, który od razu stanie się twoim przyjacielem? Pamiętaj, że decyzja o powitaniu w domu nowego zwierzaka, powinna być bardzo dobrze przemyślana. Jeśli marzysz o psie z krótką sierścią, możesz zdecydować się na małego buldoga francuskiego lub znacznie większego dobermana. Twoja ostateczna decyzja nie powinna być podyktowana wyłącznie wyglądem zwierzaka. Należy przede wszystkim wziąć pod uwagę swoje możliwości i warunki, jakie możesz zapewnić zwierzakowi. Tamaskan Husky jest dobrym psem rodzinnym, łagodnym wobec dzieci i akceptującym inne psy. Są bardzo inteligentne i nie lubią siedzieć – będą cieszyć się umysłem, aktywnością fizyczną i ćwiczeniami. Zwykle żyją od 14 do 15 lat. Znajdź tego psa szczególnie interesujące? Sprawdź 15 ras psów, które wyglądają jak wilki! Ten dumny pies gończy zwany jest w kręgu miłośników rasy jako Afrykański pies na lwy. Przydomek ten zawdzięcza przede wszystkim swojemu pochodzeniu – Rhodesian ridgeback wywodzi się bowiem z Afryki Południowej, gdzie jego głównym zadaniem był pościg za zwierzyną, w tym przede wszystkim za lwami. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Rhodesian ridgeback – wygląd i opis rasyRhodesian ridgeback – wzorzec rasyRhodesian ridgeback – charakterRhodesian ridgeback – długość życiaRhodesian ridgeback – zdrowieRhodesian ridgeback – pielęgnacjaRhodesian ridgeback – żywienieRhodesian ridgeback – szkolenie i wychowanieRhodesian ridgeback – szczeniaki i hodowlaRhodesian ridgeback – cenaRhodesian ridgeback– historia rasy, ciekawostkiRhodesian ridgeback – dla kogo? Rhodesian ridgeback – wygląd i opis rasy Rozmiar: do 69 cm Sierść: krótka Długość życia: 10-12 lat Waga: do 37 kg Charakterystyka: Aktywność: 5/5 Chęć do zabawy: 5/5 Inteligencja: 5/5 Łatwość szkolenia: 4/5 Terytorialność: 2/5 Linienie: 2/5 Kontakty z innymi psami: 5/5 Kontakty z kotami: 4/5 Kontakty z dziećmi: 5/5 Rhodesian ridgeback – wzorzec rasy Rhodesian ridgeback to pies niezwykle zwinny i szybki, co zawdzięcza swojej muskularnej budowie i harmonijnej, lekkiej sylwetce. Na pierwszy rzut oka widać, że jest to pies zręczny, ale jednocześnie dzięki swojej eleganckiej budowie sprawia wrażenie zdrowego i nieociężałego. Z uwagi na powyższe cechy jest to rasa w wielu zakątkach świata użytkowana jako psy myśliwskie. W Polsce jego użytkowość określona została jako pies stróżujący i przyjaciel rodziny. W klasyfikacji FCI Rhodesian ridgeback należy do grupy psów gończych, a rasa nie podlega próbom pracy. Typowe cechy wyglądu przedstawiciela tej rasy to: Długa czaszka, płaska i szeroka między uszami Wyraźny, ale nie przesadny stop Kolor nosa zależy od kolor oczu – czarny nos przy ciemnych oczach, nos brązowy przy oczach bursztynowych Długa, głęboka i mocna kufa Wyraźnie zaznaczona linia warg Dobrze rzeźbione policzki Umiarkowanie rozstawione, okrągłe, błyszczące oczy o inteligentnym i żywym wyrazie Wysoko osadzone, średniej wielkości uszy szerokie u nasady z lekko zaokrąglonym końcem Dość długa, mocna szyja bez podgardla Mocny grzbiet Muskularne i lekko wysklepione lędźwie Niezbyt szeroka klatka piersiowa, ale za to głęboka i pojemna z linią sięgającą do łokci Uwydatnione przedpiersie Umiarkowanie wysklepione żebra, nigdy nie beczkowate Mocny u nasady ogon zwężający się ku końcowi, noszony lekko zgięty ku górze, ale nigdy nie zakręcony Idealnie proste kończyny o mocnym kośćcu Zwarte, zaokrąglone łapy o wysklepionych palcach i mocnych opuszkach Rhodesian posiadają krótką i gęstą sierścią, która sprawia wrażenie gładkiej i błyszczącej. Sierść nie może być ani szczególnie jedwabista, ani wełnista. Psy tej rasy cechują się przede wszystkim charakterystycznym umaszczeniem. Ich sierść przyjmuje kolory od jasnopszenicznego do czerwono-płowego, z dopuszczalnymi niewielkimi białymi znaczeniami w okolicy przedpiersia i palców. Dopuszczalna jest ciemna kufa i uszy, ale jakikolwiek ślad czarnych włosów na reszcie ciała jest niepożądany. Rhodesian ridgeback zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznej prędze grzbietowej – ridge. Utworzona jest ona przez włos rosnący w odwrotnym kierunku do pozostałych. Pręga powinna ciągnąć się od okolicy łopatek aż do guzów biodrowych stopniowo zwężając się. Pręga musi być symetryczna i wyraźna, a w jej obrębie muszą znajdować się dwie identyczne, symetrycznie położone korony. Maksymalna szerokość pręgi może dochodzić nawet do 5 cm. Rhodesian ridgeback – charakter Jest to pies wywodzący się z bardzo suchego i gorącego klimatu Afryki, co ukształtowało ich niezwykle wytrzymały i odporny charakter. Rhodesiany określa się jako lojalne i zrównoważone, dzięki czemu są to idealne psy rodzinne. Bardzo dobrze dogadują się z dziećmi, wobec których są delikatne i opiekuńcze. Mogą wykazywać nieufność wobec obcych ludzi i zwierząt, ale dzięki odpowiedniej socjalizacji i szkoleniu dogadają się z każdym. Są to psy niezwykle aktywne, dlatego potrzebują regularnego wysiłku fizycznego i stymulacji umysłowej, aby nie zaczęły się nudzić. Z tego względu są to psy polecane ludziom aktywnym. Najlepiej będą się czuły na terenach wiejskich lub podmiejskich, ale o ile właściciel zagwarantuje im codzienną dużą dawkę ruchu, dobrze sprawdzą się także w mieście. Rhodesian ridgeback – długość życia Długość życia psów tej rasy wynosi średnio 10-12 lat. Zależy ona przede wszystkim od indywidualnych predyspozycji genetycznych danego osobnika, ale ogromny wpływ na długość i komfort życia Rhodesiana ma także jego opiekun. Codzienna stymulacja psychoruchowa, odpowiednia dieta i opieka weterynaryjna to podstawa. Właściciel powinien także wykonywać coroczne kontrolne badania krwi oraz zadbać o zabezpieczenie psa przeciwko pchłom i kleszczom, które przenoszą groźne choroby, jak np. tasiemczyca czy babeszjoza. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Rhodesian ridgeback – zdrowie Psy tej rasy cieszą się zazwyczaj dobrym zdrowiem i są bardzo wytrzymałe na niesprzyjające warunki środowiska. Jeśli jednak zdarzy się, że twój Rhodesian straci apetyt lub chęci do zabawy – może to być pierwszy objaw toczącego się w jego organizmie stanu zapalnego. Po zauważeniu jakichkolwiek niepokojących objawów, odpowiedzialny właściciel powinien jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza weterynarii. Im szybciej opiekun zauważy problem, tym szybciej lekarz weterynarii będzie mógł zacząć odpowiednie leczenie, żeby twój pies poczuł się lepiej. Psy rasy Rhodesian ridgeback wykazują predyspozycje do chorób takich jak: Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – wielogenowa wada dziedziczna prowadząca do zapalenia, a następnie zwyrodnienia stawów. Objawia się kulawizną. Zwichnięcie rzepki – na skutek wrodzonej wiotkości więzadeł rzepki. Na skutek zwichnięcia rzepki pojawia się kulawizna, a w stawie kolanowym zmiany zwyrodnieniowe. Głuchota – jej pierwsze objawy pojawiają się po 8 tygodniu życia. Choroba powodowana jest przez wadę genetyczną. Niedoczynność tarczycy – wywołana autoimmunologicznym zapaleniem. Nawet 16% psów cierpi na tę chorobę. Zatoka skórzasta – tunel w skórze wzdłuż grzbietu, wyczuwalny jako sznurek biegnący wzdłuż kręgosłupa. Zatoka może ulec zakażeniu, które może przenieść się na układ nerwowy. Obecność zatoki skórzastej to wada genetyczna związana z występowaniem pręgi grzbietowej. Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny. Choroba ta dotyka do 8% Rhodesianów. Guz z komórek tucznych – nowotwór skóry wydzielający histaminę. Dotyka około 4% psów tej rasy. Rhodesian ridgeback – pielęgnacja Rhodesiany z uwagi na swoją krótką sierść są niewymagające w pielęgnacji. Aby sierść była błyszcząca należy ją regularnie przecierać zwilżoną szmatką. Psa należy kąpać nie częściej niż co 3 miesiące z użyciem specjalnych hipoalergicznych szamponów dla psów. Produkt należy nałożyć na zwilżoną sierść i masować skórę, a następnie dokładnie spłukać. Resztki szamponu mogą powodować podrażnienie objawiające się zaczerwienieniem i świądem. Częste kąpiele prowadzą do wysuszenia skóry i zaburzenia jej mikroflory, co sprzyjać będzie zakażeniom. Należy pamiętać o regularnym szczotkowaniu zębów psa z użyciem szczoteczki z miękkim włosiem i specjalnej pasty dla zwierząt. Codziennie na zębach psa odkłada się płytka bakteryjna, co z czasem prowadzi do powstania kamienia nazębnego, brzydkiego zapachu z pyska oraz groźnych stanów zapalnych. Można temu zapobiec poprzez regularne szczotkowanie zębów. Rhodesian ridgeback – żywienie Rhodesiany powinny otrzymywać pełnoporcjową dietę, która będzie pokrywała ich zapotrzebowanie na substancje odżywcze, witaminy i minerały. Na rynku dostępnych jest wiele gotowych karm suchych lub mokrych o dobrym, zbilansowanym składzie, które dobrze sprawdzą się w codziennym żywieniu twojego psa. Pod żadnym pozorem nie powinno karmić się psa resztkami z obiadu czy starymi, przeterminowanymi produktami. Dobrze odżywiony pies ma prawidłowo funkcjonujący układ odpornościowy, dzięki któremu jest mniej podatny na zachorowanie na różne choroby. Ilość podawanej karmy powinna być dostosowana indywidualnie do aktywności danego osobnika. Rhodesiany to psy z natury bardzo aktywne i potrzebujące dużej ilości ruchu, dlatego będą potrzebowały więcej energii niż psy spędzające całe dnie na kanapie. Zbyt mała ilość pożywienia skutkować będzie niedożywieniem i złym samopoczuciem psa. Za duża ilość karmy natomiast sprzyjać będzie odkładaniu się tkanki tłuszczowej, a w konsekwencji prowadzić będzie do rozwoju nadwagi i otyłości, które będą obciążały szczególnie układ ruchu oraz sercowo-naczyniowy. Z uwagi na skłonność psów rasy Rhodesian ridgeback do dysplazji stawów, wskazane jest dodawanie do posiłków preparatów wapniowo-witaminowych wspomagających pracę stawów. Rhodesian ridgeback – szkolenie i wychowanie Rhodesiany to z natury psy posłuszne i lojalne, dlatego ich szkolenie nie powinno być szczególnie problematyczne. Kluczem do sukcesu są regularne treningi, cierpliwość właściciela i dużo ulubionych smakołyków jako nagroda za dobrze wykonane zadanie. Należy pamiętać, że zmęczony fizycznie pies będzie bardziej chętny do nauki nowych umiejętności, ponieważ nie będzie narastała w nim frustracja spowodowana niespożytkowaną energią. Rhodesian ridgeback – szczeniaki i hodowla Szczenię rasy Rhodesian ridgeback wymaga szczególnej uwagi. Okres odłączenia od rodzeństwa i całkowitej zmiany otoczenia to dla psa ogromny stres, który może skutkować spadkiem odporności. Przed pojawieniem się szczenięcia należy odpowiednio przygotować dom, np. kupić posłanie, zabawki, miski oraz podkłady higieniczne. Do ukończenia pełnego cyklu szczepień niewskazane jest wyprowadzanie szczenięcia na spacery, ponieważ kontakt z innymi psami, a także z ich odchodami, może być dla nieuodpornionego szczenięcia bardzo niebezpieczny. W tym okresie szczenię jest szczególnie podane na zachorowanie na choroby zakaźne, jak np. parwowiroza, oraz pasożyty wewnętrzne. Dlatego też, jak tylko szczenię poczuje się pewniej w nowym domu, należy udać się z nim na wizytę do lekarza weterynarii, który zaplanuje kalendarz szczepień i niezbędne odrobaczenia, które pomogą małemu Rhodesianowi przetrwać ten wrażliwy czas bez szwanku. Jeśli jednak zauważysz niepokojące objawy w postaci biegunki, wzdętego brzuszka, spadku apetytu czy osowiałości – mogą to być pierwsze oznaki choroby. Każda infekcja dla szczenięcia jest bardzo niebezpieczna, dlatego im szybciej zobaczy je lekarz, tym większe ma szanse na powrót do zdrowia. Cena zakupu szczenięcia z hodowli zrzeszonej w Związku Kynologicznym w Polsce wynosi między 5 a 6 tysięcy złotych. Kwota ta uzależniona jest przede wszystkim od potencjału hodowlanego szczenięcia – hodowla zadbała o przekazanie psom jak najlepszych genów po wystawowych rodzicach. Dzięki temu szczenię powinno być wolne od wad genetycznych, które w przyszłości mogłyby objawiać się w postaci groźnych chorób. Szczenię kupione z hodowli powinno posiadać metrykę urodzenia oraz książeczkę zdrowia potwierdzającą przebyte szczepienia i odrobaczenie. Pierwsze miesiące życia szczenięcia to niezwykle ważny okres dla jego socjalizacji, na co ogromny wpływ ma czas, w którym przebywa ono w hodowli. Wtedy szczenię uczy się zachowań społecznych wobec innych psów i ludzi. Prawidłowo zsocjalizowany pies w wieku szczenięcym wyrasta na zrównoważonego dorosłego. Rhodesian ridgeback– historia rasy, ciekawostki Współcześnie znany Rhodesian ridgeback powstał z krzyżowania w Afryce Południowej rodzimych psów należących do plemienia Hotentotów z importowanymi rasami europejskimi jak dogi czy mastify. Zostały one sprowadzone do USA w połowie XX wieku. Charakterystyczna pręga na grzbiecie Afrykańskiego psa na lwy spotykana jest także u samych lwów, co stało się początkiem wielu legend. W miotach zdarzają się jednak poszczególne szczenięcia pozbawione pręgi. W Czechach psy tej rasy wykorzystywane są w ratownictwie do poszukiwania zaginionych osób. Rhodesian ridgeback – dla kogo? Z uwagi na swój przyjazny i lojalny charakter są to psy, które będą uzupełnieniem każdej rodziny. Dobrze dogadają się z dziećmi, a także są przyjacielskie w stosunku do innych zwierząt. Rhodesiany będą jednak w pełni szczęśliwe tylko u boku aktywnego człowieka, który zapewni im codzienną dawkę aktywności fizycznej. Są to idealni kompani wycieczek rowerowych oraz intensywnych spacerów. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking
Jak wygląda mrówka? Owady z rodziny mrówek sądo rzędu netoptera. Są to dość duże, eleganckie stwory o długim (2-7,5 centymetra) korpusie i dwóch parach przezroczystych skrzydełek, których zasięg sięga 55-80 mm. Pomimo pewnych podobieństw, mrówki lwy łatwo odróżnić od ważek na długich antenach i powolnego zygzakowatego lotu.
07 kw. Berneński pies pasterski – przyjazny pies o sile lwa Posted at 12:48h in Aktualności, Rasy psów Czy istnieje jeszcze ktoś, kogo nie uwiodła aparycja i charakter berneńczyka? Ten przepięknej urody, trójkolorowy pies szwajcarski jest bardzo towarzyski i serdeczny. Pozostaje czujny na swoim terytorium i co prawda nie wzbudza takiego respektu jak owczarek kaukaski lub doberman, ale swoimi gabarytami może odstraszyć niejedną osobę. Sprawdź, czy życie z tym życzliwym niedźwiedziem będzie Ci pisane. Rasa psa, która budzi respekt W pięknych okolicznościach górskich, w okolicy Berna, znajdowały się przed wiekami pojedyncze, chłopskie gospodarstwa. XVIIIw. przyniósł im rozwój gospodarczy, a co za tym idzie gromadę okolicznych złodziejaszków i włóczęgów. W trosce o swoje bezpieczeństwo i majątek stworzono rasę psa, która prezentowała wymagane cechy: budziła respekt, była nieprzekupna i czujna. Nieco wyżej, u podnóża Alp, gdzie nie było już możliwości prowadzenia całorocznego gospodarstwa, wypasali swoje bydło pasterze. W związku z faktem, iż psy zaganiające mieszały się z protoplastami berneńczyków, nie można było po pewnym czasie ich od siebie odróżnić. Z czasem psy zaprzęgano też do małych wózków, którymi dostarczały mleko do serowni. Tak właśnie berneńczyk kształtował się jako pies stróżujący, zaganiający i serowarski. Jego pierwotna nazwa brzmiała Durrbachler i pochodziła od miejscowości Durrbach, gdzie szczególnie ceniono psy tej rasy. Jak ukształtował się berneńczyk Od samego początku berneńczyka określano jako ,,pierwowzór psa domowego” ze względu nie tylko na jego przyjazny wygląd, ale przede wszystkim charakter. Pod grubą warstwą sierści znajduje się wrażliwość i delikatność, która ceniona jest u tej rasy od wieków. Bezproblemowo przywiązuje się do swojej rodziny, którą obroni przed bezbłędnie zdefiniowanym niebezpieczeństwem. Stale rozgląda się i śledzi otaczające go środowisko, wiedząc co i kto ewentualnie ingeruje w jego terytorium. Powierzone mu obowiązki wykonuje samodzielnie i chętnie. Z przyjemnością oddaje się również figlom z dziećmi i beztroskiej zabawie. Jest opiekuńczy, ale ze względu na jego gabaryty nie poleca się dawać dzieciom we władanie obroży ze smyczą. Z berneńczykiem daruj sobie skoki i sporty wymagające gibkości. Zdecydowanie lepiej będzie zanurzyć się w świat długodystansowców i uprawiać dyscypliny typu dogtrekking. Wygląd, rozmiary i waga Berneńczyk jest jedną z czterech ras szwajcarskich ras pasterskich, jedyną długowłosą. Odpowiedni wzrost w kłębie dla suk wynosi 58-66cm, a dla samców 64-70cm. Sprawia wrażenie dużego i krępego, osiąga też całkiem imponującą wagę: od 36 do nawet 50kg. Jego głowa nie jest zbyt potężna, powinna być rozmiaru adekwatnego do reszty jego ciała. Mocna kufa z przylegającymi faflami zakończona jest dużym, czarnym nosem. Wysoko osadzone, trójkątne uszy w momencie zainteresowania odginają się ku źródle dźwięku, ale zawsze brzegiem przylegają do głowy. Muskularna szyja przechodzi w szeroką i głęboką klatkę piersiową oraz prosty grzbiet. Sowicie owłosiony ogon sięga co najmniej do stawu skokowego, noszony jest ponad linią grzbietu. Mocnej budowy kończyny zakończone są zaokrąglonymi i zwartymi łapami. Berneńczyk porusza się dynamicznie i równomiernie bez względu na obrane tempo. Niezbędna pielęgnacja berneńczyka Prawdziwym skarbem tej rasy jest jej sierść. Błyszczący i długi włos okrywowy może być lekko pofalowany lub prosty. Umaszczenie berneńczyka jest typowe dla szwajcarskich psów pasterskich, gdzie podstawowym kolorem jest ciemna czerń, na której występuje określone rozłożenie rudo-czerwonego podpalania i białych znaczeń. Podpalanie kości na policzkach, nad oczami, kończynach i klatce piersiowej wraz z bielą tworzącą symetryczny rysunek (strzałka na głowie, klatce piersiowej, łapy, końcówka ogona). Berneńczyki oczywiście linieją, ale ich włos nie nastręcza wielu problemów – nie wbija się w dywany. Warto co jakiś czas wybrać się na wizytę do groomera, który podpowie jak zadbać o codzienną pielęgnację i dokładnie oczyści szatę. Dla kogo nie nadaje się ta rasa? Berneńczyk jest wspaniały, to prawda, ale nie będzie psem idealnym dla każdego: – nie dla pedanta – w swojej sierści wnosi liście, patyczki i prawdziwą piaskownicę, podczas deszczu jeszcze wodę, co tworzy przepiękne, błotniste grunty; dodaj do tego porcję śliny i sporego linienia, teraz zastanów się, czy dasz radę to udźwignąć, – nie dla osoby chcącej pozostawić go samemu sobie – nie nadaje się do kojca, wymaga regularnych spacerów i pracy, szczególnie jeśli chodzi o naukę spokojnego chodzenia na smyczy; ma naturalne predyspozycje do ciągnięcia, więc jeśli nie chcesz skończyć jak pradawna kanka mleka jadąca za dorosłym psem, zacznij naukę od pierwszych chwil, – nie dla osób marzących o wieloletniej przyjaźni – niestety, berneńczyki nie są rasą długowieczną; pies w wieku 6-8lat to senior i trzeba pogodzić się z szybką stratą przyjaciela. Zdrowie rasy i kwestie finansowe Nie sposób poruszyć tego tematu, ponieważ samo wykarmienie tego sporego psa jest kosztowne. Wymagane są dobrze zbilansowane posiłki i ewentualne wsparcie ze strony suplementów diety pomagających w prawidłowym rozwoju kośćca. Pielęgnacja i wizyty u psiego fryzjera również dodają kosztów. Najważniejszym jest jednak fakt, że berneńczyki nie są najzdrowszą rasą, często przytrafiają im się schorzenia, których leczenie jest kosztowne: – dysplazja i problemy z aparatem ruchu – należy dbać o odpowiednią podaż składników budulcowych w młodym wieku, warto zakupić też legowisko ortopedyczne, które pomoże odciążyć stawy, – skręt żołądka – niezwykle niebezpieczny u dużych ras psów, należy pilnować odpowiedniego porcjowania karmy i unikać forsownych aktywności tuż po spożyciu jedzenia, – nowotwory – szczególnie popularna w rasie histiocytoza złośliwa, która rozwija si,ę nie dając żadnych objawów, po czym potrafi zabrać psa już w zaledwie 6 miesięcy od rozpoznania. To oczywiście niejedyne choroby, które dotykają przyjazne berneńczyki. Więcej odpowiedzi na pytania dotyczące ich przypadłości, charakteru i codzienności życia odpowie Ci hodowca. Zawsze szukaj szczenięcia wśród hodowli zrzeszonych w Związku Kynologicznym. Obecnie cena młodego psa wynosi od 4500zł w górę, może się różnić w zależności od skojarzenia.